Milango Sin Corte (Arg) De passie van de Argentijnse Tango 't Atrium (Pallieter Café) Herselt - 07-12-2024 reporter & photo credits: Freddie info band: Milonga Sin Corte info club: 't Atrium © Rootsville 2024

Het begint een jaarlijkse gewoonte te worden, het beleven van het verhaal over de 'Argentijnse Tango', en daarvoor trekken we op zaterdagavond richting 't Atrium in Herselt. Diegene die dit verhaal goed kunnen vertellen en uitbeelden is het Argentijnse trio 'Milango Sin Corte'. De voorbije jaren konden we ze enkel als duo beleven maar dit jaar zijn ze uitgebreid als trio met pianiste Valentina Finzi. Het vertrouwde duo bestaat uit zangeres Verónica Bie en violist Benshi Dron.

'Milonga sin Corte', of vrij vertaald een plaats waar de liefhebbers van Argentijnse tango samenkomen om dan zo deze dans zo intens mogelijk ten uitvoering te brengen zonder ook maar aan een pauze te denken. Dit Argentijns trio dat voor de zesde maal op rij op doorreis is door Europa. Het trio ontstond in 2011 in de stad 'Córdoba', gelegen in het centrale gedeelte van dit Zuid-Amerikaans land. 

Wij hangen ook al lang niet meer vast in onze cultuur van de Wals of de Java en dat heeft dan weer met het late uitgangsuur van onze jeugd te maken zodat andere genotsmakers dan gezellig een dansje te plaatsen de plaats hebben ingenomen. In Argentinië is en prijkt de Tango nog steeds op #1. Een muziekstijl waar dans en poëzie elkaar komen te omarmen. Voor deze avond had den Hans een paar van zijn vriendinnen opgetrommeld om 't Atrium' een beetje aan te kleden zodat de stemming Argentijns zou worden.

Passie, passie en nog eens passie, zo kan je 'Milonga sin Corte' omschrijven. Het is een cocktail, een mix van het beste uit Argentinië. Neem een deeltje Franse chanson, voeg daarbij een deel Portugese Fado en vul het glas met Argentijnse expressie van tango en passie en je bekomt deze 'Milonga sin Corte'.

Zo was er 'Vuelvo Al Sur' om met te openen. Een beleving die je zelden ziet op het podium in het 'Pallieter Café waarbij de Argentijnse passie zo op je wordt overgebracht. Om de skills van Benshi op viool tot zijn recht te laten komen brengt hij op 'Boca De Vino'. In 1934 schreven Carlos Gardel en Alfredo Le Pera de tango 'Volver' en bij het horen van de eerste noten stond er meteen ook een koppeltje op de dansvloer. Echt Argentijns was het wel niet maar 'la Pasion' was er wel.

Na 'El Junco' kregen we 'Cambalache ' wat vrij vertaald 'bazar' betekend en deze tango vloeide in 1934 uit de pen van Enrique Santos Discépolo. Een stuk welk hij schreef voor de film 'The Soul Of The Accordeon'. Vanavond waren het de ziel van piano en viool die de muzikale rol op zich namen. Het werd geschreven tijdens het beruchte decennium in Argentinië en werd door een reeks dictatoriale regeringen verboden voordat de censuur onder generaal Juan Peron werd versoepeld.

We kregen ook nog 'Una Wacha Piola' maar doordat mijn Spaans zich beperkt tot 'cerveza' kijken wij dan maar naar de expressie van Veronica, al valt het woord 'Amor' ook wel meerdere malen te horen. Op 'Marginal' kregen we geen uiteenzetting van de dronkenmanspraat van onze politici maar een tango waar weerom wat Guartelà in zat verweven, in alle geval goed voor de sfeer. Geen Libertango vanavond maar zwaardere versies van deze geliefde dans waarbij het theatrale soms wat te veel de bovenhand nam.

Als bisnummer kregen we nog 'Muchachia de Barrio' waarbij we even de oversteek nemen richting Mexico. Ik schreef het al bij hun vorige passage dat we wel onder de indruk waren van de kunst van het overbrengen van deze Argentijnse passie maar helaas dit jaar ook weer geen 'Amor de Mis Amores' en dit was nu juist het luchtige van vorige concerten dat we misten. Een raad voor 2025, meer 'musicà de vida'...al was het maar voor de niet-Argentijnen.